ตลาดแม้งลงมาได้เร้าใจจริงๆ เสียอย่างเดียวไม่ได้ short
ทั้งๆที่รู้ว่ามันน่าจะลง และเราก็เปิด short ไว้ก่อนหน้านี้
แต่เพียงเพราะเราเปิดเร็วไป 1 วัน ในวันถัดมา มันขึ้นไปหน่อย ทดสอบจิตใจ
เราก็ดันกลับคิดว่า เราวิเคราะห์ผิด ปิด short เปิด long เพิ่มซะงั้น
ทั้งๆที่ไม่มีเหตุผลมาสนับสนุน เปลี่ยนม้ากลางศึก
เสียหายไหม ....สุดๆ ทั้งจิตใจ ความเชื่อมั่นในตัวเอง port
จะแก้ไขอย่างไร???? ยับยั้ง ช่างใจให้มากขึ้นดีไหม???/
แล้ววันที่ตลาดลงจริงๆ ก็มา เรามีของเต็มมือ ยังไม่ได้ปล่อย
แล้วยังไง ปล่อย ถือไว้ รอ เด้ง???
รอรอบใหม่????

การหยิบบื่น-รับ บางสิ่งบางอย่าง

ของถูกไม่ใช่ของดี ของฟรีไม่มีในโลก
ทำให้ฉุดคิดได้ว่า
ไม่ว่าใครที่เขาแบ่งปันอะไรให้เรา
สิ่งๆนั้น ต้องมีผลประโยชน์อะไรแอบแฝงอยู่แน่นอน หรืออย่างน้อยที่สุด 
เขาผู้นั้นต้องไม่เสียผลประโยชน์
เขาถึงได้ทำ 
ลองคิดทบทวนให้ดีๆ ก่อนที่จะรับสิ่งหนึ่งสิ่งใดจากผู้ใด ตั้งคำถามให้เยอะๆ
ลองดูในผลประโยชน์ที่เขาได้รับจากการที่เขาแบ่งปัน หรือบอกสิ่งนั้นให้เรา
ถ้าได้บอกถึงผล หรือ สิ่งที่ได้จากการแชร์สิ่งนั้น กับเรา และยื่นข้อเสนอมา
มันเป็น Good Deal ที่โอเคในระดับหนึ่ง นั้นเพราะ เรารู้ถึงผลประโยชน์ที่เราได้ 
และผลประโยชน์ที่ผู้ให้ได้ตอบแทน ในทั้งสองมุม
ในขณะที่เป็นเพียงแค่การแชร์มุมมอง idea ก็ไม่ได้เสียอะไร แต่ลึกๆแล้ว
เราก็หวังที่่จะได้รับบารมี การยอมรับ ยกย่อง นับถือ หรือ การได้แลกเปลี่ยนความคิด
แฝงอยู่ในการแบ่งปันนั้นๆ
"มุมมองที่มองผ่านความมืดไปในจุดที่คนอื่นยืนอยู่ในที่สว่าง
แล้วคุณไปพิจารณาว่าเค้าทำไม่ดีอย่างนั้น เค้าไม่ดีอย่างนี้ เฝ้าคอยจับผิด
ลืมคิดอะไรไปรึเปล่า ตัวเราเองที่อยู่ในความมืดก็ยังทำบางอย่างแบบที่ว่าไปเลย
แค่ไม่มีใครมองเห็นคุณ"
และในวันที่คุณมีโอกาสมายืนจุดที่แสงไฟส่องลงมา คุณจะทำตัวอย่างไร?????

Let Profit Run

Let Profit Run ปล่อยให้ผลกำไรดำเนินต่อไปให้ไกลที่สุด
ใครๆกูรู้และเข้าใจ แต่ทำไมทำกันไม่ได้
ในระหว่างที่ราคาหุ้นขึ้น มันไม่ได้ขึ้นอย่างเดียว ระหว่างทางมีการสบัด ขึ้น ย่อ ขึ้น ย่อ ย่อ ย่อ ยังไม่ขึ้น
นิ่งๆ ย่อ ...ช่วงนี้จะทำให้จิตใจของผู้ลงทุน กระสับกระส่าย จะขายก่อนดีไหม เด่วย่อ กำไรที่ได้จะลดไปอีกนะ !!!! มันเป็นการทำใจลำบากมาก ไม่มีสูตรสำเร็จ มีเพียงแค่คำพูดหยาบๆ ทนรวย ให้ได้
อะไรฟร่ะ อึดอัดจะแย่แล้ว ใช้คำว่าทนมันน้อยไปปะ อย่างนี้ต้อง ทน ทน ทน ทน รวย
แต่เมื่อหุ้นมันอยู่ในเทรนขาขึ้น สุดท้าย มันก็จะขึ้นต่อไป แต่เรานี่แหละ ที่อยู่จนถึงสุดท้ายที่หุ้นมันขึ้นไม่ได้ ชิงขายไปซะก่อน แล้วก็มานั่งเจ็บใจ นั่งแช่ง ให้หุ้นมันลง ต่อให้หุ้นลงมาจริง เราก็ไม่ซื้ออยู่ดี
ยังไงก็ไม่มีประโยชน์ สิ่งที่จะช่วยให้เรามีความกล้า และ จิตใจนิ่งมากพอ ในความเห็นผม คือความรู้และความเข้าใจ มีจุดยืนแน่ชัด ให้เราซื้อ ขาย หุ้น และมีเหตุผล มากกว่าอารมณ์ที่เอ่ยอ้าง กลัวได้กำไรน้อย
กลัวกำไรจะลดลงไปกว่านี้ กำขี้ดีกว่ากำตด สุดท้ายแล้ว การที่รีบขายไปก่อนนั้นแหละ คือการเสียโอกาสที่แท้จริง หุ้นไม่ใช่จรวดนะครับ ซิลลิ่งได้ทุกวัน

การอยู่ร่วมกัน

มนุษย์ทุกคนต่างเกิดมา โตขึ้นมาด้วยสภาวะแวดล้อมที่แตกต่างกัน

เคยผ่านประสบการณ์ที่ดี และเลวร้ายต่างกัน

มีปัญหาของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

เมื่อมาอยู่ร่วมกัน 

ยกตัวอย่างเช่นคู่รัก

มันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากมากที่ ทั้งสองคน จะรักกันแล้วไม่เคยทะเลาะกันเลย เพราะต่างคนต่างความคิด ผมมองว่าการทะเลาะกัน หรือผิดใจกัน เป็นเรื่องปกตินะครับ แต่ความสำคัญมันอยู่ที่ว่า

เมื่อเกิดปัญหาแล้ว เราจะมีวิธีรับมือ หรือแก้ไขปัญหาตรงนั้นอย่างไรมากกว่า

"ในท่ามกลางฝนที่ตกหนัก พายุพัดผ่านเข้ามา

เราเองยังต้องหลบเข้าที่ปลอดภัยก่อนเลย

หลังจากพายุได้พัดผ่าน ทุกอย่างสงบลงแล้ว

ค่อยหาทางออก มันอาจจะเป็นวิธีการที่ดีกว่าเราไปฝ่าพายุฝน"

บทเรียนของความล้มเหลว

เรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้ว จะดี จะร้าย
ขอแค่มองว่า ได้รับอะไรเป็นบทเรียน ได้เห็นความคิด มุมมองอะไรจากสิ่งนั้น
ต่อให้เรื่องนั้นเลวร้ายมากที่สุด มันก็จะกลายเป็นบทเรียนที่ดีที่สุด
เพราะคุณได้ผ่านเรื่องที่เลวร้ายมาได้
บางครั้งปัญหาที่ว่าแย่ หนักหน่วงสำหรับตอนนั้น และไม่รู้วิธีจะจัดการกับปัญหานั้นอย่างไร
บางครั้งแค่อยู่เฉยๆ ปัญหาที่ว่าใหญ่หลวง มันก็คลี่คลายได้ด้วยตัวของมันเอง
"ในสายฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก ท่ามกลางพายุที่โถมเข้ามา
ทำไมต้องไปเดินผ่านสายฝนที่ตกอยู่ตอนนั้น ทางก็มองไม่เห็น
เพียงแค่รอให้พายุมันพัดผ่านไป ทัศนวิสัย เริ่มดีขึ้น ทางก็ปรากฏเอง"